Słowa, które dzisiaj słuchamy i rozważamy w liturgii niosą w sobie konkretne wymagania. Ufając jednak, że Słowo Boże jest światłem w wędrówce ku zbawieniu wiecznemu chcemy to słowo przyjąć i konfrontować z nim nasze życie. Pan nasz w Ewangelii, podobnie jak w pierwszym czytaniu, zaprasza nas do pokory w patrzeniu na tych, którzy znaleźli się poza naszym kręgiem kulturowym, czy religijnym. Oni także mogą być narzędziami w ręku Boga. Nadto Chrystus wymaga, aby jego uczniowie, czyli my wszyscy, byli jednoznaczni w unikaniu wszelkich okazji do grzechu. W tym duchu Święty Jakub mocno akcentuje niebezpieczeństwo bogactwa, które może zaślepić na Boga, ale także na drugiego człowieka. Słuchając tych słów prośmy pokornie o Bożą łaskę, abyśmy w wierności Jezusowi podejmowali drogę nawrócenia i przemiany.
